بنام مولا

کاش....................ﮐﺎﺵ ﺗﺎ ﺩﻝ ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ ﻭ ﻣﯿﺸﮑﺴﺖﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖﮐﺎﺵ ﻣﯿﺸﺪ ﺭﻭﯼ ﻫﺮ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﮐﻤﺎﻥﻣﯽ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻥﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻗﻠﺐ ﻫﺎ ﺁﺑﺎﺩ ﺑﻮﺩﮐﯿﻨﻪ ﻭ ﻏﻢ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺎﺩ ﺑﻮﺩﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺩﻝ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻫﻢ ﺁﻏﻮﺷﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﺎﺵ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪگیﺗﺎ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﻗﺎﺏ ﺑﻨﺪﮔﯽﮐﺎﺵ ﻣﯿﺸﺪ ﮐﺎﺵ ﻫﺎ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻏﺼﻪ ﻫﺎ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻧﺒﻮﺩﺭﺩ ﭘﺎﯼ ﮐﯿﻨﻪ ﻫﺎ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﻧﺒﻮدﮐﺎﺵ ﻣﯿﺸﺪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖﻻﺍﻗﻞ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺭﺍ ﯾﮑﺒﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖﺳﺎﻋﺘﻢ ﺑﺮﻋﮑﺲ ﻣﯿﭽﺮﺧﯿﺪ ﻭ ﻣﻦﺑﺮﺗﻨﻢ ﻣﯿﺸﺪ ﮔﺸﺎﺩ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﺮﻫﻦﺁﻥ ﺩﺑﺴﺘﺎﻥ ، ﮐﻮﺩﮐﯽ ، ﺳﺮﻣﺸﻖ ﺁﺏﭘﺎﯼ ﻣﺎﺩﺭ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺟﺎﯼ ﺧﻮﺍﺏﺧﻮﺩ ﺑﺮﻭﻥ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺩﻟﻮﺍﭘﺴﯽﺩﻝ ﻧﻤﯿﺪﺍﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺮ ﮐﺴﯽﻋﻤﺮ ﻫﺴﺘﯽ ، ﺧﻮﺏ ﻭ ﺑﺪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻧﯿﺴﺖﺣﯿﻒ ﻫﺮﮔﺰ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻧﯿﺴﺖ بنام مولا...

الهی ربی سیدی مولای (( وَاَنْتَ الْغافِرُ وَاَنَا الْمُسیئُ،)) وهل یرحم المسی الا الغافر در نیایش صبح جمعه که دعای یستشیر میخواندم  شکر وسپاس میگویم مولایم خدای کعبه را که در سحر روز جمعه به گناهکار بودن خودم اعتراف کردم ودست به دامن مولایی شدم که غفار است اعتراف کردن به گناه در مقابل پادشاه هستی شهامت میخواهد اینکه به گناه خود در مقابل قاضی هستی اعتراف کنی خیلی دل وجرئت میخواهد اعتراف به گناه یعنی اینکه من جرئت جسارت  ونافرمانی را داشته ام خدایا هم ترا میشناسم وهم  میدانم پاسخ نافرمانی ها را خیلی شدید میدهی ((وَبَاْسُک شَدیدٌ،..))  وهم میدانم که عفو تو بسیار زیاد است لذا اعتراف مثل یک شمشیر دو لبه است که یک کودک دارد با ان بازی میکند باید ببینیم مولایمان ما را با رحمت خویش مورد عفو قرار میدهد یا انتقام نافرمانی را از ما میگیرد این امری مبهم است اعتراف به گناه همیشه جلب رحمت الهی را در پی ندارد لذا خودمان را رسوا نکنییم گناهانمان را مستور نگه داریم تا ببینیم خداوند ستار در قیامت ما را خوار وذلیل ورسوا میکند یا همه ان گناهان را یا ستاریت خویش میپوشاند وما را در نزد خلائق رسوا نمیکند الهی ربی سیدی مولای (( وَاَنْتَ الْغافِرُ وَاَنَا الْمُسیئُ،)) وهل یرحم المسی الا الغافر ((خدایا سروم مولای من پرودگار من تو امرزنده ومن گناهکارم ایا غیر ازاین است که به غفاریت خود به یک گناهکار رحم کنی ؟؟؟؟))مهر بر لب زده خون مي‌خورم و خاموشم من که از آتش دل چون خم مي در جوشمتو مرا بين که در اين کار به جان مي‌کوشم قصد جان است طمع در لب جانان کردنهندوي زلف بتي حلقه کند در گوشم من کي آزاد شوم از غم دل چون هر دماين قدر هس بنام مولا...

«رجبعلی خیاط»حدود چهل و پنج سال از مرگ «رجبعلی نکوگویان» معروف به «رجبعلی خیاط» گذشت. امروزه بسیاری از افراد دلیل معروفیت و محبوبیت ایشان در عصر خود را نمی‌دانند اما«محمد محمدی ری‌شهری» در کتاب «تندیس اخلاص» و «کیمیای محبت»درباره ایشان آورده است..عبد صالح خدا «رجبعلی نکوگویان» در سال 1262 هجری شمسی در تهران دیده به جهان گشود. پدرش مشهدی باقر یک پیشه‌ور ساده بود وهنگامی که 12 ساله بود پدرش از دنیا رفت و او را که از نعمت خواهر و برادر تنی بی‌بهره بود تنها گذاشت.از جناب شیخ نقل شده است که احسان و اطعام یک ولی خدا توسط پدرش زمینه ولادت او گردید.خانه شیخ خانه‌ای خشتی و ساده بود که از پدرش به ارث برده بود و در مولوی کوچه سیاها (شهید منتظری) قرار داشت که تا آخر عمر در آنجا می‌زیست و امروز به نام حسینیه جناب شیخ رجبعلی معروف شده است. لباس شیخ بسیار ساده و تمیز بود نوع لباسی که او می‌پوشید نیمه روحانی بود چیزی شبیه لباده روحانیون بر تن می‌کرد عرقچین بر سر می‌گذاشت و عبا بر دوش می‌گرفت او در لباس پوشیدن هم قصد قربت داشت غذایش بیشتر از طعام‌های ساده مثل سیب زمینی و فرنی بود.بر سر سفره دو زانو می‌نشست و به طور خمیده غذا می‌خورد و گاهی هم بشقاب را به دست می‌گرفت و همیشه غذا را با اشت‌های کامل می‌خورد.کار شیخ یکی از شغل‌های پسندیده در اسلام است و شغل لقمان حکیم است که پیامبر خدا فرمود کار مردان نیک خیاطی است (میزان الحمه ج 4 ص 1620 _ 1182 _ 5478) بنا بر همین شغل به شیخ رجبعلی خیاط معروف شد.ایشان در تعبد طریقه سیر و سلوک جناب شیخ با مسلک مدعیان طریقت تفاوت اصولی داشت او هیچ یک از فرقه‌های تصوف را قبول نداشت گاهی می‌فرمود: کربلا بودم دیدم طایفه‌ای می‌آیند شیطان مهار شخصی را که در جلو آنها حر بنام مولا...

متن سنگ قبر               "حافظ"بر سر تربت ما چون گذری همتی خواهکه زیارتگه رندان جهان خواهد بودمتن سنگ قبر"سهراب سپهری"به سراغ من اگر می آییدنرم وآهسته بیاییدمبادا که ترک بردارد چینی نازک تنهایی منمتن سنگ قبر"کوروش کبیر"ای انسان هر که باشی واز هر جا که بیاییمیدانم خواهی آمدمن کوروشم که برای پارسی ها این دولت وسیع را بنا نهادمبدین مشتی خاک که تن مرا پوشانده رشک مبرمتن سنگ قبر"پروین اعتصامی"آنکه خاک سیه اش بالین استاختر چرخ ادب پروین استگرچه تلخی از ایام ندیدهر چه خواهی سخنش شیرین است متن سنگ قبر"علی شریعتی"نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شدنمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت.ولی بسیار مشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازدگلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازیگوشو او یکریز و پی در پی دم گرم خویش را در گلویم سخت بفشاردو خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازدبدین سان بشکندهر دم سکوت مرگبارم رامتن سنگ قبر"نیوتن"طبیعت وقوانین طبیعت در تاریکی نهان بودخدا گفت بگذار تا نیوتن بیاید......وهمه روشن شدمتن سنگ قبر"خسرو شکیبایی"در ازل پرتو حسنت زتجلی دم زدعشق پیدا شدوآتش به همه عالم زدمتن سنگ قبر"وینستون چرچیل"من برای ملاقات با خالقم آماده اماما اینکه خالقم برای عذاب دردناک ملاقات با من آماده باشد چیز دیگریستمتن سنگ قبر"اسکندر مقدونی"اکنون گور او را بس استآنکه جهان او را کافی نبود...واما اگر من بمیرم وصیت میکنم روی سنگ قبرم بنویسندانا لله وانا الیه راجعون"وفدت على الكريم بغير زادمن الحسنات والقلب السليموحمل الزاد أقبح كل شيءإذا كان الوفود على الكريم"چیست از این خوبتر در همه آفاق کاردوست بر دوست رفت یار بر یار بنام مولا...

ده فرمانده فرمان چگونه به وجود آمد؟بعد از اینکه موسی و هارون با انبوه اسرائیلیان از مصر خارج شدند بعد از سه ماه به کوه سینا رسیدند. حضرت موسی و یوشع برای مشورت با یهوه به قله کوه می روند و چهل روز در آن جا می مانند و در بازگشت لوحه سنگی را که یهوه با انگشت خویش فرامینش را بر آنها نوشته با خود می آورند که البته فرامین و دستوراتی که در کتاب خروج به نام یهوه اعلام می شود بیش از ده عدد می باشد لکن پایه میثاق یهوه با قوم اسرائیل همین ده فرمان است که سومین میثاق مهم یهوه و معروف به میثاق سیناست که بنی اسرائیل موظف می شوند فرامین و احکام یهوه را اجرا کنند. این میثاق با پاشیدن خون گاو قربانی به سوی مردم تثبیت می شود و موسی (ع) آن را خون میثاق می نامد و با شامی که افراد قوم در حضور یهود صرف می کنند پیمان تأیید می شود.  ده فرمان کدامند؟فرمان یکم: من یهوه خداى تو هستم كه تو را از زمین مصر از خانه غلامى بیرون آوردم، خدایان دیگرى غیر از من نباشد.فرمان دوم: صورتى تراشیده و هیچ تمثالى از آنچه بالا در آسمان است و از آنچه پائین در زمین است و از آنچه در آب زیر زمین است، براى خود مساز. نزد آنها سجده مكن و آنها را عبادت منما، زیرا من كه یهوه خداى تو مى باشم، خداى غیور هستم كه انتقام گناه پدران را از پسران تا پشت سوم و چهارم از آنان كه مرا دشمن دارند، مى گیرم. و تا هزار پشت بر آنان كه مرا دوست دارند و احكام مرا نگاه دارند، رحمت مى كنم.فرمان سوم: نام یهوه خداى خود را به باطل مبر، زیرا خداوند كسى را كه اسم او را به باطل ببرد، بى گناه نخواهد شمرد.فرمان چهارم: روز شنبه را یاد كن تا آن را تقدیس نمائى. شش روز مشغول باش و همه ی كارهاى خود را بجا آور. اما روز هفتمین، سَبْتِ یَهْوَه، خداى تو است بنام مولا...

در بین ماه های قمری بعد از ماه رمضان هیچ ماهی را به اندازه این ماه ذی الحجه دوست ندارم زیرا دراین ماه یک رمضان اصغر نهفته است یک روزه ده روزه که به عید قربان ختم میشود وهمانند عید فطر یکی از اعیاد بزرگ اسلام است اگر بخواهیم ازاین ماه بهره کافی راببریم باید به استقبال این ماه برویم به این ماه حرمت بگذاریم وعظمت ان را درک کنییم وباروزه گرفتن وکثرت یاد خدا ازاین ماه بهره کافی ببریم همان طور که گذشتگان ما  ازاین ماه به بزرگی یاد کرده اند تسبیح و حمد خداوند، بجا آوردن ذکر الله اکبر و لا اله الا الله، روزه گرفتن از جمله اعمال این ماه است. حتی اگر یک روز هم شده از این دهه مبارک را روزه باشید اگر سه روز باشد بهتر است اگر نه روز اول ماه  را روزه بودی به رمضان اضعر دست یافته ای پس در روز عید قربان نماز عید را بخوان وقربانی کوچکی انجام بده واز خداوند حاجت های دنیا واخرت را طلب کن 1- روزه 2- ذکر تهلیل ده گانه علی ع3- دورکعت نماز بین نماز مغرب وعشا ((نماز و واعدنا موسی ثلاثین لیله))4- دعای امام صادق ع بعد ازنماز صبح فراموش نشود هر روز نماز صبح را که خواندی در تعقیبات نماز صبح با این دعا در این دهه مبارک از خداوند بهترین حاجت های زندگی خود را از خدا درخواست کن امام صادق در این دعا این حاجتها را از خداوند طلب کرده است واو عالم ال محمد است حال تو اگر فراتر از این ارزوها چیز بیشتری از خداوند میخواهی در اخر دعا از خداوند مجیب طلب کن اَللّـهُمَّ هذِهِ الاَْیّامُ الَّتى فَضَّلْتَها عَلَى الاَْیّامِ وَشَرَّفْتَها، وَ قَدْ بَلَّغْتَنیها بِمَنِّکَ ووَرَحْمَتِکَ، فَاَنْزِلْ عَلَیْنا مِنْ بَرَکاتِکَ، وَاَوْسِعْ عَلَیْنا فیها مِنْ نَعْمآئِکَ، اَللّـهُمَّاِنّى اَ بنام مولا...

بخش ۱ - دیباچه: به نام آن که جان را فکرت آموختبخش ۲ - سبب نظم کتاب: گذشته هفت و ده از هفتصد سالبخش ۳ - سؤال در ماهیت فکرت: نخست از فکر خویشم در تحیربخش ۴ - جواب: مرا گفتی بگو چبود تفکربخش ۵ - تمثیل در بیان سر پنهانی حق در عین پیدایی: اگر خورشید بر یک حال بودیبخش ۶ - سؤال در موضوع فکرت: کدامین فکر ما را شرط راه استبخش ۷ - جواب: در آلا فکر کردن شرط راه استبخش ۸ - تمثیل در بیان ظهور خورشید حقیقت در آیینه کائنات: اگر خواهی که بینی چشمهٔ خوربخش ۹ - قاعده در شناخت عوالم پنهان و شرایط عروج بدان عوالم: تو از عالم همین لفظی شنیدیبخش ۱۰ - قاعده در تشبیه کتاب آفرینش به کتاب وحی: به نزد آنکه جانش در تجلی استبخش ۱۱ - قاعدهٔ تفکر در آفاق: مشو محبوس ارکان و طبایعبخش ۱۲ - تمثیل در بیان وحدت کارخانه عالم: تو گویی هست این افلاک دواربخش ۱۳ - قاعده در تفکر در انفس: به اصل خویش یک ره نیک بنگربخش ۱۴ - سال از ماهیت من: که باشم من مرا از من خبر کنبخش ۱۵ - جواب: دگر کردی سؤال از من که من چیستبخش ۱۶ - سال از احوال سالک و نشانهای مرد کامل: مسافر چون بود رهرو کدام استبخش ۱۷ - جواب به سال اول: دگر گفتی مسافر کیست در راهبخش ۱۸ - قاعده در بیان سیر نزول و مراتب صعود آدمی: بدان اول که تا چون گشت موجودبخش ۱۹ - تمثیل در بیان مقام نبوت و ولایت: نبی چون آفتاب آمد ولی ماهبخش ۲۰ - جواب به سال دوم: کسی مرد تمام است کز تمامیبخش ۲۱ - تمثیل در بیان رابطهٔ شریعت و طریقت و حقیقت: تبه گردد سراسر مغز بادامبخش ۲۲ - قاعده در حکمت وجود اولیا: نبوت را ظهور از آدم آمدبخش ۲۳ - تمثیل در بیان سیر مراتب نبوت و ولایت: چه نور آفتاب از شب جدا شدبخش ۲۴ - سال از شرایط شناخت وحدت و موضوع شناخت عرفانی: که شد بر سر وحدت واقف آخربخش ۲۵ - ج بنام مولا...

شاهدان یَهُوَه (انگلیسی|Jehovah's Witnesses) تنها شاخه مسیحیت است که به تثلیث معتقد نیست و بر مخلوق بودن پسر اعتقاد دارد.شاهدان یَهُوَه، مردمی از صدها فرهنگ و زبان مختلف با پیشینه‌های گوناگون هستند که اهداف مشترکی در زندگیشان، آن‌ها را متحد ساخته‌است. هدف اصلی آن‌ها ستایش یَهُوَه خدا، خدای کتاب مقدّس و آفریدگار عالم است. به علاوه، آن‌ها نهایت سعی خود را می‌کنند که در زندگیشان عیسی مسیح را سرمشق قرار دهند و مسیحی خوانده می‌شوند زیرا پیرو راه عیسی هستند. هر یک از 'شاهدان یَهُوَه ' داوطلبانه وقت صرف می‌کنند تا مردم را با کلام خدا و پادشاهی او آشنا کنند و خبر خوش را بشارت دهند. آن‌ها شاهد یَهُوَه خوانده می‌شوند، زیرا در مورد یَهُوَه خدا با مردم صحبت می‌کنند.[۱]بنا بر بشارت این گروه، نام شاهدان یَهُوَه نشان دهنده این است که آن‌ها در خصوص یَهُوَه شهادت می‌دهند.[۲]وقتی کتاب مقدّس از مردان وفادار متعددی که اولین آن‌ها هابیل است نام می‌برد، ایشان را «اَبر شاهدان» می‌خواند.[۳] از افراد برجسته‌ای همچون نوح، ابراهیم، اسحاق، یعقوب، یوسف، داود و موسی به عنوان شاهدان خدا، آری به عنوان شاهدان یَهُوَه، یاد شده‌است. عیسی مسیح «شاهد امین و صدیق» خوانده شده‌است.[۴]شاهدان یَهُوَه، دارای یک هیئت اداره‌کننده[۵] می‌باشند که گروهی کوچک از مسیحیان بالغ می‌باشند و شاهدان یَهُوَه را در سراسر دنیا هدایت می‌کنند. مسئولیت‌های هیئت اداره‌کننده را می‌توان در دو بخش خلاصه کرد:آنان بر تهیهٔ تعالیم کتاب م بنام مولا...

درسحر جمعه خطاب به مولایم فرمودم خدایا من گدای در خانه توهستم وتویی عطاکننده به گدایان درگاهت وبه این گدایی افتخار میکنم برای هر امری دست گدایی به سوی تو دراز میکنم وعار وننگی برمن نیست گدایی از مخلوقات عار وننگ است به نظر من هرگاه ادم فقیر بشود بگذارد از گرسنگی بمیرد وخونش به گردن مولایش خدای کعبه بیفتد اما گدایی نکند ودست به سوی بندگان دراز نکند دست داز کردن به سوی بندگان سوء ظن داشتن به درگاه الهی است واین ننگ محسوب میشود اما گدایی وحاجت خواستن در هر امری از خداوند افتخار است چقدر این ذکر مولای یا مولای علی ع زیبا است مناجات علی ع با مولایش چقدر  زیبا است یکی از شاهکارهای به جا مانده از علی ع در مسجد کوفه همین دعای مولای مولای علی با خداوند است بنده خودش را با خدا مقایسه میکند اما همیشه صفات خوب وعالی را به خداوند نسبت میدهد وصفات ضعیف را دربنده به نمایش میگذارد تا اگر نقصی در کار ما باشد وکوتاهی در کار بنده به انجام برسد مولای ما خدای کعبه لطف وعنایت خود را از ما دریغ نکند این یک اعتراف زیبا در محضر خداست  بنام مولا...

اشو عزیز:ﺁﯾﺎ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻋﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﺁﺯﺍﺩ ﺑﺎﺷﯿﻢ؟ﻣﺸﮑﻞ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﻏﯿﺮﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ.ﻓﻘﻂ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﯼ ﺍﺩﺍﺭﮎ ﺍﺳﺖ.ﭼﻨﺪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﻧﺪ:ﺍﻭﻝ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺯﺍﺩﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺩﻭﻡ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﯾﺪﻩ ﺁﻝ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺭﺿﺎ ﮐﻨﺪ. ﺳﻮﻡ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﻋﺸﻖ ﺧﻮﺩﺕ ﻫﺴﺘﯽ ﻭ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﯽ ﻫﺮﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﺎﯾﻠﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺜﺎﺭ ﮐﻨﯽ ﻭﻟﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍﻧﯽ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻃﻠﺐ ﮐﻨﯽ، ﺯﯾﺮﺍﻫﯿﭽﮑﺲ ﺑﺮﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ.ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﺣﻘﺎﯾﻖ ﺳﺎﺩﻩ ﺩﺭﮎ ﺷﻮﻧﺪ، ﺁﻧﻮﻗﺖ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺰﺩﻭﺝ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﯾﺎ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ،ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﺎﻫﻢ ﺑﺎﺷﯿﺪ  ﺑﻪﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻓﻀﺎ ﺑﺪﻫﯿﺪ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭ ﻓﺮﺩﯾﺖ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﺪﺍﺧﻠﻪ ﻧﮑﻨﯿﺪ.ﺩﺭﻭﺍﻗﻊ، ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﯾﮏ ﻧﻬﺎﺩ ﻣﻨﺴﻮﺥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.ﻧﺨﺴﺖ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺭ ﻫﯿﭻ ﻧﻬﺎﺩﯼ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ. ﻫﺮ ﻧﻬﺎﺩﯼ ﻭﯾﺮﺍﻧﮕﺮ ﺍﺳﺖ.ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﻫﺎ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯﺑﯿﻦ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻤﺎﻣﺂٌ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ ﺑﯿﻔﺎﯾﺪﻩ. ﻧﺨﺴﺖ ﺍﯾﻨﮑﻪ، ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ، ﺧﻮﺩ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ؛ ﺗﻘﻠﺒﯽ ﺍﺳﺖ.ﻣﻦ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﮐﺎﺭ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ.ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﮑﺎﺭﺍﻧﻢ، ﺍﺳﺘﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺳﯽ، ﺩﺍﯾﻢ ﺗﻮﺳﻂ ﺯﻧﺶ ﺩﺭ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺑﻮﺩ. ﻣﺸﮑﻞ ﺍﺳﺖ ﺯﻭﺟﯽ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﺑﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻧﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻤﺎﻝ ﺗﻌﺠﺐ، ﺍﯾﻦ ﺯﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻣﯽﺩﺍﺩ. ﺍﯾﻦ ﺗﺎﺭﯾﺨﭽﻪ ﺍﯼ ﻣﻔﺼﻞ ﺩﺍﺭﺩ:ﭼﻮﻥ ﻣﺮﺩ ﺯﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺑﺮﺩﻩ ﺗﻘﻠﯿﻞ ﺩﺍﺩﻩ، ﺯﻥ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﺑﮕﯿﺮﺩ.ﺗﻤﺎﻣﺶ ﻧﺎﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻩ ﺍﺳﺖ.ﺁﻥ ﺯﻥ ﻭﺍﻗﻌﺎٌ ﯾﮏ ﻫﯿﻮﻻ ﺑﻮﺩ _ ﻋﺎﺩﺕ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﺮﺩ ﺑﯿﭽﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﮐﺘﮏ ﺑﺰﻧﺪ.ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺁﻣﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ:“ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻭ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮔﻔﺖ ”.ﮔﻔﺘﻢ: “ ﻗﻮﻝ ﻣﯽﺩﻫﻢ ”.ﮔﻔﺖ: “ ﺯﻧﻢ ﻣﺮﺍ ﮐﺘﮏ ﻣﯽﺯﻧﺪ ”.ﮔﻔﺘﻢ: “ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﯾﮏ ﺭﺍﺯ ﻧﯿﺴﺖ ”!ﻫﺮ ﺯﻥ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ.ﺷﺎﯾﺪ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻭﻟﯽ ﮐﺘﮏ ﺯﺩﻥ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺻﺪﻣﻪ ﻣﯽﺯﻧﺪ.ﻭﻟﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮﺍ بنام مولا...